Polityka prywatności oraz Cookies

FUNDACJA POMOCY PRAWNEJ "TEMIDA"

Aktualności / BLOG

W dniu 31 marca 2020 r. została uchwalona ustawa o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw. Przedstawiamy najważniejsze rozwiązania, które zostały zawarte w przedmiotowej ustawie, w odniesieniu do przedsiębiorców niezatrudniających pracowników.

1. Zwolnienie ze składek na ubezpieczenia społeczne na okres 3 miesięcy

Osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą i niezatrudniająca pracowników, może ubiegać się o zwolnienie z obowiązku opłacenia nieopłaconych należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne, należne od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r., wykazanych w deklaracjach rozliczeniowych złożonych za ten okres, jeżeli był zgłoszony jako płatnik składek przed dniem 01.02.2020 r. Warunkiem ubiegania się o zwolnienie jest zgłoszenie na dzień 29.02.2020 r. mniej niż 10 osób ubezpieczonych, a także złożenie najpóźniej do dnia 30.06.2020 r. wniosku do ZUS.

Za osoby prowadzące pozarolniczą działalność należy uznać m.in. samozatrudnionych, twórców i artystów, osoby prowadzące działalność w zakresie wolnego zawodu, wspólników jednoosobowej spółki z o.o. oraz wspólników spółki jawnej, komandytowej lub partnerskiej, a także osoby prowadzące publiczną lub niepubliczną szkołę, inną formę wychowania przedszkolnego, placówkę lub ich zespół, na podstawie przepisów ustawy Prawo oświatowe. Co istotne, do osób tych nie wlicza się przedsiębiorców objętych tzw. „ulgą na start”.

W przypadku, gdy przedsiębiorca opłaca składki wyłącznie na własne ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, zwalnia się go z obowiązku opłacenia nieopłaconych należności z tytułu składek na jego obowiązkowe ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz wypadkowe, dobrowolne ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy, należne za okres od dnia 01.03.2020 r. do dnia 31.05.2020 r., jeżeli:

1. prowadził działalność przed 01.02.2020 r. oraz

2. przychód z tej działalności w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany w pierwszym miesiącu, za który jest składany wniosek o zwolnienie z opłacania składek, nie był wyższy niż 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r. (tj. 15.681 zł).

Wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek należnych za okres od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 31 maja 2020 r., należy przekazać do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, nie później niż do dnia 30 czerwca 2020 r.

Warto podkreślić, że przychody z tytułu zwolnienia z obowiązku opłacania należności z tytułu składek nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Warto podkreślić, że warunkiem zwolnienia jest przesłanie deklaracji rozliczeniowych lub imiennych raportów miesięcznych należnych za marzec, kwiecień i maj 2020 r. nie później niż do dnia 30 czerwca 2020 r., zaś ZUS zwalnia w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia przesłania deklaracji rozliczeniowej lub imiennych raportów miesięczny należnych za ostatni miesiąc wskazany we wniosku – czyli do 30 lipca 2020 r. Przepisy nie odnoszą się do kwestii, co dzieje się w tzw. „międzyczasie”. Co prawda w ustawie wskazano, że osoba „której dotyczy zwolnienie” zachowuje prawo do świadczeń zdrowotnych, a osoba podlegająca ubezpieczeniu chorobowemu w dniu 1 lutego 2020 r. zachowuje prawo do świadczeń z ubezpieczenia w razie choroby i macierzyństwa, lecz co dzieje się z ubezpieczeniem emerytalnym, rentowym i wypadkowym? Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ubezpieczenia emerytalne i rentowe ustają od pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który nie opłacono w terminie składki należnej na to ubezpieczenie.

2. Świadczenie postojowe

Świadczenie postojowe przysługuje w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę obowiązującego w 2020 r. (tj. 2080 zł), chyba że:

1. suma przychodów z umów cywilnoprawnych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskana w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe wynosi mniej niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w 2020 r. – wówczas świadczenie postojowe przysługuje w wysokości sumy wynagrodzeń z tytułu wykonywania tych umów cywilnoprawnych;

2. osoba korzysta ze zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej i korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług – wtedy świadczenie wynosi 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia (tj. 1300 zł).

Świadczenie postojowe na rzecz przedsiębiorcy niezatrudniającego pracowników, prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą przysługuje w przypadku, gdy rozpoczęto prowadzenie działalności gospodarczej przed dniem 01.02.2020 r., a przedsiębiorca nie podlega ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu.

Świadczenie postojowe przysługuje, jeżeli w następstwie COVID-19 doszło do przestoju w prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, w przypadku gdy przedsiębiorca:

1. zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej po dniu 31.01.2020 r., a przychód z prowadzenia pozarolniczej działalności w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe, nie był wyższy od 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia wniosku;

2. nie zawiesił prowadzenia działalności gospodarczej, a przychód z pozarolniczej działalności w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku o świadczenie postojowe:

• był o co najmniej 15% niższy od przychodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym ten miesiąc i

• nie był wyższy od 300% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, obowiązującego na dzień złożenia wniosku.

Wymogów wskazanych w punkcie a) i b) powyżej nie stosuje się do przedsiębiorcy prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą, do którego mają zastosowanie przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej i który korzystał ze zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Należy pamiętać, iż w przypadku zbiegu praw do więcej niż jednego świadczenia postojowego przysługuje tylko jedno świadczenie postojowe.

Wniosek o świadczenie postojowe składa się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, najpóźniej w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym został „zniesiony ogłoszony” stan epidemii.

3. Dofinansowanie kosztów prowadzenia działalności

Warunkiem uzyskania dofinansowania części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną, niezatrudniającego pracowników, jest wystąpienie spadku obrotów gospodarczych w następstwie COVID-19.

Jako spadek obrotów gospodarczych rozumie się zmniejszenie sprzedaży towarów lub usług w ujęciu ilościowym lub wartościowym.

Zmniejszenie sprzedaży obliczane jest jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie dofinansowania, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego.

Co istotne, za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych w przypadku, gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

W związku z powyższym, w przypadku spadku obrotów o:

1. co najmniej 30% – może być przyznane dofinansowanie w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie;

2. co najmniej 50% – może być przyznane dofinansowanie w wysokości 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie;

3. co najmniej 80% – może być przyznane dofinansowanie w wysokości 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie;

− powyższe na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, wypłacane w okresach miesięcznych.

Dofinansowanie, jest wypłacane w okresach miesięcznych, po złożeniu przez przedsiębiorcę oświadczenia o prowadzeniu działalności w danym miesiącu, za który dofinansowanie jest wypłacane, na podstawie umowy zawartej ze starostą.

Należy wskazać, że przedsiębiorca jest zobowiązany do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres, na który przyznane zostało dofinansowanie oraz po zakończeniu dofinansowania przez okres równy temu okresowi! W przypadku nieprowadzenia działalności gospodarczej przez ww. okres przedsiębiorca będzie zobowiązany do zwrotu otrzymanego dofinansowania bez odsetek, proporcjonalnie do okresu nieprowadzenia działalności gospodarczej, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.

Wniosek o dofinansowanie przedsiębiorca składa do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy.

4. Pożyczka dla mikroprzedsiębiorców

Mikroprzedsiębiorca w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19 może ubiegać się w powiatowym urzędzie pracy o jednorazową pożyczkę w kwocie 5.000,00 zł, finansowaną ze środków Funduszu Pracy.

Mikroprzedsiębiorcą jest przedsiębiorca, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:

a) zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz

b) osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.

Wniosek o pożyczkę mikroprzedsiębiorca składa do powiatowego urzędu pracy, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, po ogłoszeniu naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy.

Pożyczka może być udzielona na podstawie umowy zawartej ze starostą do kwoty 5000 zł, maksymalnie na okres 12 miesięcy, z karencją w spłacie kapitału wraz z odsetkami przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki. Oprocentowanie pożyczki jest stałe i wynosi w skali roku 0,05 stopy redyskonta weksli przyjmowanych przez Narodowy Bank Polski.

adwokat Miłosz Rabczyński

adwokat Wojciech Półtorak